Bi Ba Brazil!

Aan alle trouwe fans..

Ondertussen is het alweer en hele tijd geleden dat we jullie een update hebben gegeven van al onze avonturen. Brazilie heeft ons erg druk beziggehouden en het schrijven is er helaas de afgelopen twee maanden bij ingeschoten. We zullen jullie de complete versie besparen en deze keer een korte samenvatting geven. Aangezien we niet meer precies weten waar we waren gebleven beginnen we bij ons werk bij de oranjecamping. Hier zijn we 6 Juni aangekomen, het begon niet al te goed want het regende heel de dag super hard. In totaal waren er ongeveer 50 vrijwilligers en medewerkers waar we samen de camping mee zouden gaan runnen. De eerste dag stond dus vooral in het teken van handjes schudden en de vraag ‘wat is je naam ook alweer’? We sliepen de eerst dagen in een grote zaal en daarna in koepeltentjes. Het opzetten van de camping werd in ploegen gedaan, Karien en ik waren allebei ‘Mien koepeltent’ want betekende dat we 300 koepeltentjes moesten opzetten en inrichten. Het was niet echt spannend werk maar met de groep was het erg leuk dus gingen de dagen snel voorbij. Naast de Oranjecamping in Sao Paulo moest er ook een belgencamping opgezet worden in Rio. Na een paar dagen werd er een lijst opgesteld met mensen die daar mochten gaan opbouwen, onze grote vriend Koen werd gevraagd of hij meewilde. Zijn drie vriendinnen waren het hier natuurlijk niet mee eens en onder het motto ‘Een voor allen en allen voor een’ gingen dan ook met zijn 4en richting Rio! Hier stond ons wederom de taak om honderden koepeltenten op te zetten te wachten. Na ongeveer een week gingen we terug naar de camping waar het tijd was om de eerste gasten te ontvangen. Ondertussen was het zonnetje gaan schijnen en konden we, als we niet super hard moesten werken natuurlijk, genieten van het zwembad. Als we wel moesten werken was het de taak van Karien om de receptie te bewaken, mensen in te checken, munten te verkopen etc. De taak van Marlous was gastvrouw, dit betekende dat ze vragen van gasten moest beantwoorden en mensen naar hun tent moest begeleiden wat uiteindelijk inhield dat ze heel de dag gezellig met iedereen kon kletsen…helemaal niet erg dus! De eerste wedstrijd van NL hebben we met alle vrijwilligers op de camping gekeken, dit was natuurlijk een groot feest! De overwinning hebben we dan ook meerdere malen in de club naast de camping gevierd waar de flessen vodka en honderden biertjes per avond werden genuttigd. Toen was het tijd voor onze eerste live wedstrijd van het nl elftal. Elke vrijwilliger kreeg een kaartje voor de wedstrijd NL-Chili in Sao Paulo, wij hadden hier echter zelf al kaartjes voor en na veel onderhandelingen hadden we dan ook kunnen regelen dat we in plaats van geld tickets voor de wedstrijd NL-Australie kregen. Deze wedstrijd was echter niet in Sao Paulo maar in Porto Alegre en daarom kregen we ook een busreis en twee nachten in een mooi hotel er gratis bij..geluksvogels dat we zijn . De wedstrijddag begint altijd met een oranjestoet die vanaf een centraal plein vertrekt, onder begeleiding van muziek en duidenden Nederlanders vertrek je vervolgens met zijn alle lopend naar het stadion. Iedereen is door het dolle heen en vanaf 10 uur ’s ochtends beginnen de biertjes al goed te smaken. De wedstrijd was echt ongelooflijk gaaf, de sfeer was zo goed! Na de wedstrijd was er een straatfeest van Heineken en vervolgens voldaan naar ons luxe hotel..een dag om nooit te vergeten!
De volgende wedstrijd was NL-Chili, omdat deze in Sao Paulo zelf was was dit tevens de drukste dag op de Oranjecamping. De avond van te voren was er dan ook groot feest in de zaal met onder andere Danny de Munk. Om 4 uur ging iedereen naar bed om 3 uur later weer paraat te staan om met zijn alle richting het stadion te gaan. Wij konden hier helaas niet bij zijn omdat er dus toch ook echt gewerkt moest worden. Voor de wedstrijd was het onze taak om het beddengoed van 100 bedden te verschonen. Omdat wij deze zware taak op ons namen waren we wel na de wedstrijd de rest van de dag vrij wat ons dus erg goed uitkwam! Dus nadat we onze taak hadden volbracht zijn we met de metro richting het stadion gegaan. Daar was het feest al in volle gang, met vooral heel veel Chilenen en een stuk minder Nederlanders, maar de sfeer was er niet minder om. Vooral toen Nederland begon te scoren, waren het toch echt de Nederlanders die je hard hoorde zingen en de Chilenen werden een stuk rustiger.
Na de wedstrijd zijn we met veel plezier naar de leukste wijk van Sao Paula gegaan namelijk ‘Villa Madalena’. Hier hebben we met een aantal vrijwilligers en heel veel Brazilianen doorgefeest tot in de late uurtjes!
De wedstrijd tegen Mexico hebben we op het Fifa Fanfest in Sao Paulo gekeken, wat ook weer 1 groot feest was met als afsluiting dat wij met tweeën op het podium met een danswedstrijd meededen. Er werd na de wedstrijd gevraagd of er mensen op het podium wilde komen. We hadden natuurlijk het woord ‘podium’ alleen gehoord, maar niet dat het een danswedstrijd was. Marlous zagen ze aan als Nederlander, Karien had een grote sombrero op dus die zagen ze denken we aan als Mexicaan en voor de rest waren er nog twee Brazilianen uitgekozen. Daar stonden we dan op het podium…. Ze draaiden ook nog ons favoriete liedje, dus het dansen gingen natuurlijk perfect! Maar helaas hadden we twee Brazilianen naast ons staan die het toch net ff iets beter konden, dus niet gewonnen, maar wel het compliment gehad dat we zo enthousiast waren. Die konden we toch mooi in onze zak steken. En na deze wedstrijd kende iedereen ons op het plein, dus we hadden aandacht genoeg.
Onze vriend Erik Bok was ondertussen ook in het mooie Brazilie gearriveerd en we hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn om hem een paar dagen op te zoeken in Volta Redonda. We hebben zijn daar naar de pub geweest, de stad ontdekt, lekker gepicknickt (toen heeft Marlous ontdekt dat ze talent heeft voor gitaarspelen en zingen) en naar een festival geweest waar we hele lekkere Braziliaanse gerechtjes hebben geproefd en forro hebben leren dansen.
We zijn met Erik naar Rio gegaan om de wedstrijd Costa Rica-Nederland te gaan kijken op het Fifa Fanfest. Na heel wat stress en onze bloeddruk tot het maximale was gestegen, toch een heel groot feest, want Nederland had ALWEER gewonnen! Wat een gekkenhuis!
We zouden eigenlijk de bus naar Volta Redonda om half 11 terug moeten hebben, maar door al dat gefeest haalden we dat niet gered en waren we dus verplicht om tot zes uur de volgende ochtend door te feesten, wat voor ons natuurlijk geen probleem was!
Toen was de grote dag: Nederland-Argentinie! En wij hadden gewoon kaartjes! Nadat Brazilie zo dik had verloren van Duitsland de dag ervoor waren we toch wel wat zenuwachtig. We gingen met ze allen weer vroeg naar het oranjeplein. We hadden het beide wel erg zwaar want de avond vantevoren was het uiteindelijk toch weer iets te gezellig geworden, maar eenmaal op het oranjeplein (na een zak chips als ontbijt) kon het eerste blikje bier toch weer geopend worden. Met de polonaise en veel Nederlandse meezingers zijn we met al die honderden supporters de trein richting het stadion ingegaan. Daar hebben we vervolgens het feest voortgezet. En toen begon de wedstrijd… Wat hebben we geschreeuwd, gezongen, af en toe gevloekt, maar vooral veel plezier gehad. Ondanks het resultaat hebben wij echt een supergave dag gehad en we zijn erg blij dat we bij deze halve finale zijn geweest!
Toen we eruit lagen hebben we de laatste dingen van de oranjecamping opgeruimd en zijn we met zeven meiden naar Rio gegaan voor 6 dagen. Hier hebben we ook de finale gekeken, als Duitse supporters weliswaar.. Want die Argentijnen vonden we na de halve finale toch niet meer zo leuk.
We hebben deze dagen in Rio elke avond de bloemetjes flink buiten gezet… en toen was het WK voorbij. Heel jammer want wat was het gaaf om hier bij te zijn, de sfeer, de wedstrijden, de Brazilianen…wat was het top!

Na Rio zijn we doorgegaan naar het kustplaatsje Buzios met twee andere Nederlandse meiden. Hier hebben we een aantal dagen lekker aan het strand doorgebracht, om lekker ff tot rust te komen. Deze dagen zijn we dan ook niet opstap geweest …. Wat best uitzonderlijk voor ons was. Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat we op een middag/avond in een restaurantje een drankje wilden drinken. Nadat we dit hadden gedaan vroegen we de rekening en we zagen tot onze verbazing dat ze voor het bandje dat daar aan het spelen was, kosten in rekening hadden gebracht. En niet zomaar kosten, we moesten meer betalen voor het bandje dat voor ons drankje! Nou dat waren we dus echt niet van plan, dus we hebben geld voor ons drankje daar neergelegd en daarna heeeel snel weggelopen. De rest van de dagen durfden we niet meer langs het restaurantje te lopen, want ja we waren toch wel opvallend, vier Hollandse dames…. Ze zouden ons zo herkennen…
Na Buzios zijn we met tweeën naar Cabo Frio gegaan, ook dit was een heel mooi strandplaatsje mee hele mooie stranden. Hier was het meteen duidelijk dat we erg veel tijd onder de Nederlanders hadden doorgebracht en ons Portugees nog steeds 0,0 is. We hadden een erg gezellig groepje bestaande uit Brazilianen, een Argentijn, een Franse en een Peruaan die dus allemaal (op ons na dus) Portugees konden spreken. We zijn op een boottocht geweest en hebben Caipirinha en beerpong avond gehad. Het leven in hostels beviel weer meteen goed! Het volgende plaatsje waar we graag heen wilde was Trindade, omdat het weerbericht nog maar 1 dag zon voorspelde moesten we opschieten en gingen we snel. Helaas bleek deze ene dag zelfs te veel gevraagd want vanaf dat moment hadden we niets anders dan regen, regen en nog een regen. Omdat het kleine plaatsje in de Jungle bekend staat om zijn mooie stranden was hier met slecht weer niets te doen. Gelukkig ontmoeten we weer wat leuke mensen in het hostel en zijn drankspellen ook leuk als het regent! De volgende dag zijn we snel gevlucht uit het minidorpje en zijn we met onze nieuwste beste vriendinnen uit Chili verder gegaan naar Paraty. In Paraty was het wederom regen, regen en nog eens regen. Het enige wat ons te doen stond was dus drankspelletjes spelen met onze Chileense vriendinnen! Wat we natuurlijk helemaal niet erg vonden. We zijn 1 avond op stap geweest, toen we naar de club liepen kwamen we langs wat mooie bootjes, deze wilde we wel even uitproberen dus we stapten allemaal op een mooi bootje. Helaas had er iemand de taak gekregen om de boten te beschermen en die was hier natuurlijk niet van gediend. Met een mes van ongeveer 20 centimeter groot kwam hij ons waarschuwen dat we echt van de boot af moesten gaan. Wij deden natuurlijk braaf wat hij zei en niemand raakte gewond. De rest van de avond hebben we heerlijk funky gedanst! Na het stappen kwam er weer iemand met een ontzettend goed idee, nachtzwemmen! Aangezien ons hostel meteen aan het stand zat was de verleiding te groot en gingen we met zijn alle te water. Gaby en little monkey klommen in een bootje, hier waren we het natuurlijk niet mee eens en binnen 2 minuten lagen ze in het water.Het houten bootje kieperde om en begon te zinken..omdat we het zo druk hadden met lachen en er toch iets te veel caipirinhas waren gedronken kwam er helaas niemand op het idee om het bootje te redden van de ondergang. Waarschijnlijk was er de volgende dag iemand hard op zoek naar zijn boot (die toch echt gister nog gewoon in het water lag). SORRY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! De volgende dag begon de zon dan eindelijk te schijnen en kwam onze Hollandse vriendin Lotte een paar dagen met ons doorbrengen. We hebben het stadje ontdenkt en naar een waterval geweest waar je vanaf kan glijden..deze mietjes hebben het alledrie niet gedaan om het te koud was (losers!) Onze laatste dag in Paraty kwam ook Jill nog even gezellig langs..een kleine oranjecampingreünie zorgde voor veel Hollandse gezelligheid, samen hebben we heerlijke pannenkoeken gebakken. De volgende dag vertrokken we na het ontbijt richting Ilha Grande, we hadden al van veel mensen goede verhalen gehoord dus we hadden er erg veel zin in. De positieve verhalen bleken meer dan waar te zijn, wat een paradijs is dit. De eerste dag zijn we naar een strand gegaan waar je 2 uur naartoe moet hiken, dit was voor ons alweer even geleden maar na veel zuchten en zeuren hebben we het natuurlijk gered. Ongelooflijk wit zand en helder water..prachtig! De rest van de dagen hebben we vooral onze welverdiende rust gepakt, overdag genoten van de prachtige stranden en in de avond lekker gelezen en Uno gespeeld.
Dit was dan, in een iets langere versie dan verwacht, ons Brazilie avontuur. Wat is het een prachtig land met geweldige mensen..we zijn hartstikke verliefd geworden en kunnen niet wachten om nog een keer terug te gaan. Voor nu staat ons nog ongeveer anderhalve week Rio de Janairo te wachten waarna Marlous op 14 Augustus voor 10 dagen terugvliegt naar Nederland om haar studie af te maken en jullie allemaal een paar hele dikke kussen te komen geven. Op 25 Augustus vliegt ze weer terug naar Lima om daar Karien te treffen en ons onder andere te wagen aan de Muchu Pichu. Voor Karien is het nog niet helemaal duidelijk wat ze ondertussen gaat doen maar die zal zich ongetwijfeld prima vermaken.

Vrienden en vriendinnen, dit was het dan weer..tot de volgende keer!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx