Week 3,4,5

Onze eerste maand zit er alweer op! Het is dus weer hoog tijd voor een verslagje, deze keer iets langer dan de vorige maar lezen is natuurlijk op eigen risico! Enjoy..

Week 3:
Ook deze week stond in het teken van de Spaanse les, heel de week zijn we dan ook braaf naar school gegaan. Ondertussen kunnen we al kleine gesprekjes voeren waarin vooral het woord:uhmm in geen enkele zin ontbreekt. Maar we houden vol en maken elke dag braaf ons huiswerk. Als we om half 2 klaar zijn hebben we weer wat hoekjes van de stad ontdekt. Een van de bezienswaardigheden is een grote begraafplaats, de kisten liggen in een soort kleine huisjes waar je door glas naar binnen kan kijken. Echt gastvrij zijn ze echter niet want er deed niemand open als we een paar keer klopte. Wat het avondeten betreft zijn we al helemaal ingeburgerd, we eten dan ook niet meer voor 9 uur. Omdat we woensdag plots vrij waren van school konden we de kans natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan en hebben we weer wat uurtjes op de dansvloer doorgebracht. Helaas kwamen we er in het weekend achter dat het helaas niet alleen in Nederland regent. We hadden zaterdag wilde plannen om fietsen te huren en de drukken straten te betreden. Dit plan viel door die stomme regen helaas compleet in het water. Dus zijn we maar weer wat drankjes gaan drinken en zondag kwamen we dan ook om 8 uur ‘sochtens terug in ons appartement. Na een gezellig skype gesprek met het sterrenteam (waar we ons allemaal niet meer alles van kunnen herinneren) hebben we zondag vooral onze welverdiende rust gepakt. Renee had, zo fanatiek als ze is, ons allemaal opgegeven voor een potje voetbal om 6 uur. Dit liep wederom uit op een enorme zweetpartij en meerdere ik-val-bijna-flauw-momentjes.

Week 4:
Omdat Koen ons had geïntroduceerd bij onze taalschool kreeg hij maar liefst twee dagen extra privé les. Hij was zo lief om dit met ons te delen en omdat we ook nog een les van vorige week moesten inhalen hadden we deze week nog 3 dagen Spaanse les. Verder zijn we deze week naar playa de mayo geweest waar ‘de dwaze moeders’ elke donderdag bij elkaar komen om te protesteren. Er zijn namelijk rond de dictatuur van 1980 30.000 mensen verdwenen. Het verhaal gaat dat ze door de regering in zee zijn gegooid. De moeder, die hun zonen in die tijd zijn kwijtgeraakt, komen vanaf die tijd elke donderdag bijeen om al zingend op een plein te protesteren. Wij hadden op deze dag nog geen goede daad verricht en hebben dan ook een rondje met de dames meegelopen. Op vrijdag was het dan tijd voor ons grote avontuur naar Tigre, hier wilden we al vanaf de eerste week heen maar door onze o,zo, drukke schema’s werd het steeds uitgesteld. Tigre is een delta gebied naast Buenos Aires. Met 2 metro’s en 2 treinen die maar liefst 30 km per uur reden gingen we vol goede moet in onze korte broeken en wandelschoenen de wildernis is. Klaar voor onze eerste wandeltochten in de wilde natuurlijk van Zuid-Amerika. Helaas werden we al snel uit deze droom geholpen toen we zagen waar Tigre daadwerkelijk uit bestaat. Inderdaad een hoop water met aan beide kanten overal vakantiehuisjes. De wandeling die we konden maken was op en neer over het pad door alle tuinen. Maar gelukkig was daar..De Duitse skihut! Het enige restaurantje bleek van een Duitse familie te zijn die natuurlijk hun kans hadden gepakt om het crème de la crème van de Duitse cultuur mee te nemen naar niemandsland..PILS! Uiteraard hebben we van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. Nadat we meer dan een uur op onze boottaxi naar het vaste land hebben gewacht waren we blij terug in de grote stad te zijn. Maar oooooooh, wat hebben we genoooooten!
Tevens hebben we deze week voor het eerst de grote stap gewaagd en zelf een asado (bbq) geregeld. We hebben nu al een paar keer gekeken hoe de Argentijnen het aanpakken dus ons moest dat toch ook wel lukken. We zijn er achter gekomen dat geduld hebben de sleutel tot succes is. Na 1,5 uur hadden we alle spullen voor de bbq bij elkaar, nog eens 2 uur later was de bbq op de juiste temperatuur, tel daar nog 3 kwartier bij op en het smullen kon beginnen. Maar wat was het lekker, we hebben allemaal nog nooit zo lekker gebbqt. Als we thuis zijn zullen we jullie dan ook wel eens laten zien wat een echte asado is..Enorme stukken vet en zout vlees, jammie!

Week 5
Onze laatste maandag in Buenos Aires hebben we gevierd met een concert. Elke maandagavond speelt namelijk ‘La Bomba Tiempo’, dit zijn 17 mannen die helemaal losgaan op de drums en trommels. Het was buiten op een super groot plein die van 8 tot 10 helemaal vol stond met mensen met gekke baarden en rasta’s. Onder het genot van een constante wietlucht hebben wij onze oogjes gesloten en hebben we ons laten gaan op de verschillende ritmes. De rest van de week zijn we lekker uit eten geweest en de stad natuurlijk nog wat ontdekt. Woensdag was het dan zover, onze going-away-ASADO! Onze persoonlijke gaucho ‘Cum’ maakt in een handomdraai een bbq aan en haalt zijn neus niet meer op voor een gevecht met een stuk vlees van 5 kilo. Dat was dus wederom genieten. Voor de laatste keer nog een keer op stap want vrijdag zouden we gaan vertrekken naar Bariloche. Dit hebben we donderdag ook wel geweten want op deze laatste dag in Buenos Aires was het inpakken van onze backpack eigenlijk al teveel gevraagd. Na een zeer emotioneel afscheid van de beste roomies ever was het tijd om Buenos Aires te verlaten. Vrijdag om half 1 vertrok onze bus naar onze nieuwe stek, Bariloche..een plek in het zuiden van Argentinië waar men kan genieten van de rustgevende natuurgebieden en prachtige uitzichten. De reis duurt in totaal 23 uur en daarom hebben wij onszelf verwend met luxe stoelen die bijna helemaal plat kunnen. Nog nooit hebben we in zo’n luxe bus als dit gezeten. Het was als een soort businessclass in het vliegtuig (maar dan natuurlijk een aantal kilometertjes lager). Onze persoonlijke steward kwam langs met drankjes en eten en ‘s nachts hebben we geslapen als een roosje. Toen we de volgende dag aankwamen was het tijd om ons eerste hostel te zoeken. Helaas waren de eerste 4 vol omdat het Pasen is maar 5 keer is natuurlijk scheepsrecht en we konden in een erg gezellig klein hostel blijven. In een kamer met 4 personen hebben we onszelf gesetteld. Pasen wordt hier heel uitgebreid gevierd en heel het stadje stond dan ook in het teken van een soort chocolade festival. De volgende dag zijn we op tijd opgestaan omdat we natuurlijk de natuur in moesten. We besloten vandaag te gaan lopen dus trokken we onze wandelschoenen aan en gingen we op pad. Na een uur lopen besloten we toch maar even de weg te vragen en bleek dat we totaal de verkeerde kant op waren gelopen. Toen we even later heel verdwaald naar de kaart stonden te staren stopte er iemand om ons de weg te wijzen. Alles viel uiteindelijk mee en met een kleine ommetje kwamen we uiteindelijk weer op het goede pad. Toen we bijna boven op de berg waren begon het helaas te regenen en het prachtige uitzicht maakte plaats voor dikke mist. Het uizicht was nog steeds erg mooi, we konden echter niet verder kijken dan de eerste berg. Hadden wij even geluk dat er ook een kabelbaan was waarmee we op het gemakje naar beneden konden. Onze wandelschoenen hadden tenslotte wel wat rust verdient na die lange tocht.